Do Internetu trafił właśnie czwarty album studyjny artysty znanego jako Meek, Oh Why?, zatytułowany „Offline”. Muzycznie to kolejny po „Zachodzie” ukłon w stronę syntezatorowych brzmień współgrających z hiphopowym groovem. Na płycie znajdziemy dziesięć nastrojowych utworów z udziałem takich gości, jak Szczepan Pospieszalski, Kuba Więcek czy Michał Żak. A wszystko zamknięte w mrocznej, pozbawionej świateł historii przywołującej wspomnienia analogowego świata.
„Offline” jest koncepcyjną opowieścią o ucieczce z „rzeczywistości” DIGITAL do utopijnego „Offline”, w którym można spotkać samego siebie, zatrzymać się i spróbować odnaleźć harmonię egzystencji – mówi Meek, Oh Why?. – Płyta opowiada o tęsknocie za światem analogowym, organicznym, takim w którym człowiek i otaczająca go natura wspólnie się wspierają. Muzycznie zarysowały się tu dwa światy. Pierwszy oparty na ciemnym brzmieniu, abstrakcyjnym podejściu do formy, kompozycji i produkcji. Drugi zupełnie skrajny, przystępny, momentami płytki w zamiarze. Zarówno free, jak i najczystszy w konstrukcji pop, to rejony, które budzą we mnie pewien dysonans, a zarazem bardzo mocno intrygują.
Przed premierą krążka artysta uchylił rąbka tajemnicy i zaprezentował dwa całkowicie różne od siebie single: „Nocne Niebo”, nostalgiczny, syntezatorowy numer z popowym refrenem, i „Uśpieni agenci”, mroczny, melorecytowany utwór z mocnym przesłaniem. Oba single doczekały się teledysków wyreżyserowanych przez Helenę Ganjalyan i Bartosza Szpaka, w subtelny sposób łączących obie opowieści i tworzących ciągłość narracji.
Meek, Oh Why?. Autor tekstów, wokalista i trębacz. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie. W jego twórczości przeplatają się dwa z pozoru przeciwstawne pierwiastki: tętniące życiem miasto, młodość we współczesnym ujęciu, komentarz do aktualnych zjawisk i wydarzeń, ale także elementy romantyzmu, liryki i myśli utopijnej. Meek, Oh Why? zadebiutował w 2015 roku minialbumem „Księżniczka i buc” wydanym pod skrzydłami Asfalt Records. W 2016 roku wytwórnia zaprezentowała kolejną płytę artysty, „Miło było poznać”. „Rękopisy nie płoną” (EP z 2017 roku) i „Płyta rodzaju” (self- publishing z 2018 roku) to następne krążki cieszące się entuzjastycznym przyjęciem krytyków i publiczności. Prawdziwym przełomem okazał się zaś album „Zachód” z roku 2019, ponownie efekt współpracy z Asfalt Records, z gościnnym udziałem Sarsy i tria Hyper Son. W warstwie muzycznej obecne są tu zarówno znane słuchaczom synthowe brzmienia, jak i elementy hip-hopu połączone z jazzowymi improwizacjami stanowiące spójną i energetyczną całość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz